Kiedy dziecko odpowiada przed sądem dla nieletnich? Kiedy nieletni odpowiada jak dorosły? Wszystko na temat odpowiedzialności karnej nieletniego.
SPRAWY KARNE – Poznań Kancelaria świadczy pomoc klientom w sprawach karnych i karnoskarbowych w Poznaniu i w Wielkopolsce. Reprezentujemy klientów przed sądami wszystkich instancji w Poznaniu i w Wielkopolsce, na każdym etapie postepowania: w postępowaniu przygotowawczym przed sądem I instancji w postępowaniu apelacyjnym w postępowaniu kasacyjnym w sprawach karnych wykonawczych. Szukasz adwokata od spraw karnych? Będziemy walczyć o Ciebie, aby wyciągnąć Cię z kłopotów. Reprezentujemy klientów w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez: Prokuraturę, Policję, CBA i ABW. Reprezentujemy klientów w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym także w sprawach o przestępstwa skarbowe w Poznaniu. Jako adwokaci, w sprawach karnych występujemy w charakterze obrońcy. Kancelaria zlokalizowana jest w centrum Poznania (Wilda). Zapewniamy zaangażowanie i dyskrecję. W sprawach karnych wykonawczych wspieramy klientów w doradztwie w zakresie zasad odbywania kary i kwestiach związanych z jej odbywaniem (np. przygotowanie wniosków o warunkowe przedterminowe zwolnienie z kary pozbawienia wolności, sporządzanie wniosków o udzielenie przerwy w wykonywaniu kary). „W sprawach karnych priorytetem jest dla nas dyskrecja i troska o klienta. Wspólnie szukamy najlepszej drogi wyjścia z sytuacji, w której się znalazłeś.” Mecenas Marlena Słupińska-Strysik PRAWO KARNE – POZNAŃ, WILDA Windykację należności zawsze rozpoczynamy od skierowania do dłużnika wezwania do zapłaty. To pismo, sygnowane przez naszą Kancelarię Prawną, w którym wzywały dłużnika by dobrowolnie spłacił dług, w przeciwnym razie sprawa zostanie skierowana na drogę postępowania sądowego. Jednocześnie tłumaczymy dłużnikowi: Skąd wzięło się zadłużenie Jakie są podstawy prawne naszych działań i dochodzonej należności Jakie są skutki nieuregulowania długu w terminie Dlaczego zapłata długu w terminie jest korzystna dla dłużnika i dlaczego pozwala mu na zaoszczędzenie środków finansowych KONTAKT Zatrzymanie prawa jazdy – Poznań Zatrzymanie prawa jazdy może nastąpić jedynie w sytuacjach określonych przez prawo. To zawsze poważna dolegliwość, ale dla niektórych osób może okazać się bardziej dotkliwe. Mowa w szczególności o kierowcach zawodowych, osobach dojeżdżających do pracy, czy osobach zamieszkałych na terenach słabo skomunikowanych. Zatrzymanie prawa jazdy może nastąpić na podstawie art. 135 ustawy – Prawo o ruchu drogowym. Przepis ten opisuje okoliczności, w których Policjant może zatrzymać dokument prawa jazdy. W praktyce do najważniejszych z nich należą: Uzasadnione podejrzenie, że kierujący pojazdem znajduje się w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu Przekroczenie liczby 24 punktów lub 20 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego (w zależności od okoliczności) Kierowanie pojazdem z prędkością o więcej niż 50 km/h na obszarze zabudowanym. W przypadku zatrzymania prawa jazdy przysługuje Ci zażalenie na postanowienie sądu lub prokuratora w przedmiocie jego zatrzymania. Masz na to 7 dni, licząc od dnia jego doręczenia. W ramach Kancelarii w Poznaniu podejmujemy się reprezentacji klientów, w stosunku do których doszło do zatrzymania prawa jazdy. Staramy znaleźć ścieżkę obrony, która zwróci Ci możliwość kierowania pojazdami. Proszę o kontakt Jazda po alkoholu – 178a kk Jazda po alkoholu to jedno z najpowszechniejszych przestępstw popełnianych nie tylko na naszych drogach, ale w ogóle, spośród wszystkich przestępstw. Stanowi ona czyn zabroniony określony a art. 178a Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że: „Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.” Sytuacja sprawcy radykalnie się pogarsza w przypadku, gdy był on już wcześniej skazany za jazdę po alkoholu. W takiej sytuacji sąd wymierza karę pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. W sprawach związanych z jazdą pod wpływem alkoholu kluczowym okaże się poziom stężenia alkoholu w organizmie kierowcy. Będzie to mieć wpływ nie tylko na kwalifikację prawną czynu (przestępstwo lub wykroczenie) ale także na wymiar grożącej sprawcy kary, wymierzanej przez poznańskie sądy. W sprawach związanych z jazdą pod wpływem alkoholu kluczowym jest zaangażowanie dobrego adwokata od spraw karnych. Demoralizacja – Poznań Odpowiedzialność za popełnione czyny może dotyczyć także dzieci i młodzież powyżej 13 roku życia. W takim przypadku mówimy o zjawisku demoralizacji. Przejawami demoralizacji mogą być takie zachowania jak: spożywanie alkoholu, palenie papierosów, używanie narkotyków i środków odurzających, agresja, stosowanie przemocy, udział w bójkach lub pobiciach, kradzieże, wandalizm, ucieczki z domu, używanie wulgarnego słownictwa, zaczepki. Wyżej opisane zachowania mogą prowadzić do zatrzymania przez Policję a nawet do umieszczenia w Policyjnej Izbie Dziecka. W stosunku do nieletniego, któremu wykazano demoralizację mogą zostać zastosowane środki wychowawcze lub poprawcze. Orzeka o nich Sąd Rodzinny i Nieletnich. Środki te mogą mieć zróżnicowaną dolegliwość. Można do nich zaliczyć nadzór kuratora, nadzór rodziców, umieszczenie w ośrodku wychowawczym, umieszczenie w ośrodku socjoterapii, umieszczenie w placówce leczniczej, umieszczenie w zakładzie poprawczym. Demoralizacja i postępowanie jej towarzyszące to bardzo poważny sygnał ostrzegawczy dla rodziców. Często jest ona wstępem do dalszej i bardziej rozwiniętej aktywności za granicą prawa. W przypadku wszczęcia wobec dziecka postępowania o demoralizację warto zapewnić mu jak najlepszą ochronę prawną. Skutki najbardziej dolegliwych kar mogą bowiem w różny sposób oddziaływać na nieletnich. Kancelaria oferuje pomoc w reprezentacji w sprawach o demoralizację. Proszę o kontakt OSZUSTWO – POZNAŃ Oszustwo jest czynem zabronionym uregulowanym w art. 286 § 1 Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że: „Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.” Oszustwo występuje też w postaciach kwalifikowanych. Oszustwo należy do statystycznie najczęściej zarzucanych czynów w Poznaniu. W niektórych sprawach mamy do czynienia z bardzo cienką granicą między oszustwem a sprawą cywilną. Często wierzyciele, którzy nie są w stanie przed sądem cywilnym wyegzekwować swojej należności zawiadamiają organy ścigania. Oszustwo łatwo też pomylić ze zwykłym wprowadzeniem w błąd. W przypadku zarzucenia oszustwa kapitalne znaczenie ma przyjęta linia obrony przez oskarżonego. Dobrze zaplanowana obrona poparta wiarygodnymi dowodami daje szansę na pozytywne zakończenie sprawy. Warto skorzystać z pomocy dobrego adwokata od spraw karnych w Poznaniu. KONTAKT Kradzież – art. 278 kk – Poznań Kolejnym popularnym przestępstwem przeciwko mieniu jest kradzież – a więc czyn zabroniony określony w art. 278 § 1Kodeksu karnego. Przepis te stanowi, że: „Kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.” Aby mówić o kradzieży muszą zostać spełnione 2 przesłanki: Musi nastąpić zabór rzeczy Po stronie sprawcy musi występować zamiar przywłaszczenia rzeczy Warto zauważyć, że zabór rzeczy w celu przywłaszczenia może być zarówno przestępstwem jak i wykroczeniem. Decyduje o tym wartość skradzionej rzeczy. Jeśli wartość ta wynosi co najmniej 500 zł, to mamy do czynienia z przestępstwem. Jeśli zaś jest niższa niż 500 zł, to mamy do czynienia jedynie z wykroczeniem. W praktyce istnieje kilka czynów zabronionych, które pozornie mogą nosić znamiona kradzieży. Należą do nich: Kradzież rozbójnicza Kradzież z włamaniem Rozbój Przywłaszczenie. W 2020 r. został uregulowany szczególny typ kradzieży – tzw. kradzież szczególnie zuchwała. Jest ona uregulowana w art. 278a kodeksu karnego. Z kradzieżą zuchwałą mamy do czynienia, gdy sprawca, dokonując zaboru mienia w celu przywłaszczenia, swoim jawnym zachowaniem wykazuje postawę lekceważącą lub wyzywającą wobec posiadacza rzeczy lub otoczenia, obliczoną na zaskoczenie lub zastraszenie, a w szczególności wtedy, gdy stosuje przemoc w postaci nie stanowiącej jednak gwałtu na osobie. Osobie, której zarzucono popełnienie kradzieży zuchwałej grozi kara pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Stalking, nękanie – art. 190a kk Stalking, a więc uporczywe nękanie innej osoby, to stosunkowo nowe przestępstwo w polskim prawie. Pojawiło się ono w 2011 r. Zostało zdefiniowane w art. 190a Kodeksu karnego, który stanowi co następuje: „Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.” Stalking jest coraz popularniejszym przestępstwem w polskich realiach. Na czym jednak praktycznie może polegać? Otóż może przybrać różną formę, w szczególności: Śledzenia Naruszania miru domowego – nachodzenia w domu Wydzwaniania lub wypisywania sms-ów Obserwowania, podglądania, zaczepiania ofiary Uszkadzania mienia ofiary, włamywania się na jej konta, w tym na portale społecznościowe Robienia zdjęć, nagrywania filmów Szantażów, gróźb, manipulacji. Jak widać pojęcie stalkingu jest bardzo płynne. Oznacza to, że zarówno łatwo można stać się jego ofiarą, jak i ofiarą niesłusznego oskarżenia o uporczywe nękanie. W ramach Kancelarii reprezentujemy obie strony sporu. Pomagamy zarówno dochodzić odpowiedzialności od sprawców stalkingu, jak i chronić osoby niesłusznie oskarżone o uporczywe nękanie. Groźby karalne – art. 190 kk – Poznań Ze stalkingiem może być powiązane przestępstwo gróźb karalnych – określone w art. 190 Kodeksu karnego. Z tym, że groźby karalne mogą stanowić – i zwykle stanowią – samodzielny czyn zabroniony. Zobaczmy co mówi przepis z art. 190 § 1 kk: „Kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.” Ściganie tego przestępstwa odbywa się jedynie na wniosek pokrzywdzonego. Kancelaria reprezentuje obie strony postępowań w przedmiocie popełnienia przestępstwa jakim są groźby karalne. Działamy zarówno jako pełnomocnik pokrzywdzonego (pomagamy zgłosić zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa), jak i obrońca oskarżonego. Zniesławienie, pomówienie – art. 212 kk Pomówienie (zniesławienie) to kolejne przestępstwo, które nadal często gości na wokandach w Poznaniu. Ten czyn zabroniony został uregulowany w art. 212 § 1 Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że: „Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.” Warto zauważyć, że nie dopuszcza się pomówienia ten, kto podaje o pokrzywdzonym informacje zgodne z prawdą. Sąd może orzec też nawiązkę na rzecz PCK albo inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego. Jak widać dopuszczenie się przestępstwa zniesławienia może być bolesne w skutkach dla finansów skazanego. FAQ Jak odzyskać prawo jazdy po wyroku w Poznaniu?Jeśli został już orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów wobec Ciebie, to istnieje kilka sposobów, aby odzyskać prawo jazdy: Odczekanie wymierzonej kary Wniesienie środka odwoławczego od wyroku pierwszej instancji – jeśli jeszcze się nie uprawomocnił Przez skrócenie zakazu prowadzenia pojazdów w zw. z zamontowaniem blokady alkoholowej Przez uznanie zakazu prowadzenia pojazdów za wykonany. Jeśli kierowca zdecyduje się na odczekanie okresu, na który stracił prawo jazdy, to jego odzyskanie wymaga wszczęcie przez niego ścieżki administracyjnej. Powinien w tym celu złożyć wniosek do lokalnego starosty. Do wniosku powinno zostać załączone zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań do kierowania pojazdami. W przypadku, gdy okres na który zatrzymano prawo jazdy przekroczył rok, kierowca powinien ponownie zdać egzamin na prawo jazdy. Kiedy nieletni odpowiada jak dorosły?W prawie karnym granica odpowiedzialności karnej nie pokrywa się z granicą pełnoletności. Zgodnie z art. 10 § 1 KK, na zasadach określonych w kodeksie karnym odpowiada ten, kto popełnia czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat. Co więcej, w przypadku szczególnie nagannych przestępstw (zabójstwo, wywołanie katastrofy, gwałt, kradzież rozbójnicza) odpowiedzialności karnej na zasadach określonych KK podlegać może nawet piętnastolatek. W tym ostatnim przypadku muszą zachodzić dodatkowe okoliczności, tj. okoliczności sprawy i stopień rozwoju sprawcy oraz jego właściwości i warunki osobiste muszą za tym przemawiać, a poprzednio stosowane wobec sprawcy środki wychowawcze lub poprawcze okazały się bezskuteczne. W praktyce odpowiedzialność karna osób nieletnich jest bardzo zróżnicowanym i skomplikowanym zagadnieniem i każdorazowo należy pilnie skontaktować się z dobrym adwokatem od spraw karnych w Poznaniu. Co to jest stalking?Stalking to przestępstwo polegające na złośliwym i uporczywym nękaniu innej osoby. Stalking przejawia się w nieuprawnionym inwigilowaniu innej osobie, śledzeniu jej, przeglądania korespondencji, naruszania prywatności, czy nagabywaniu. Stalking w Polsce jest przestępstwem zagrożonym karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Natomiast mianem stalkera określa się osobę będącą sprawcą przestępstwa stalkingu. Co grozi za podrobienie podpisu?W Polsce podrabianie podpisu to czyn niemal nagminny. Z podobną skalą mamy do czynienia w Poznaniu. Przestępstwem podrobienia podpisu jest każde podrobienie podpisu innej osoby (nawet za jej zgodą), jeśli podrobionym podpisem posługujemy się jako autentycznym. Tymczasem za podrobienie podpisu może grozić daleko idąca sankcja. Otóż za podrobienie podpisu grozi grzywna, kara ograniczenia wolności lub nawet kara pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat. To jaką karę wymierzy sąd zależy od okoliczności sprawy i postępowania sprawcy. Paserstwo co to?Paserstwo to czyn polegający na nabywaniu rzeczy pochodzących z przestępstwa lub pomaganiu innej osobie w dystrybucji takiej rzeczy. W Polsce paserstwo jest przestępstwem uregulowanym w art. 291 KK. Przepis ten stanowi, że „kto rzecz uzyskaną za pomocą czynu zabronionego nabywa lub pomaga do jej zbycia albo tę rzecz przyjmuje lub pomaga do jej ukrycia podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.” W przypadku mniejszej wagi sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Paserstwo jest czynem zabronionym, który może zostać popełniony zarówno umyślnie jak i nieumyślnie. Co grozi za jazdę po alkoholu w Poznaniu?Z perspektywy prawa, jazda po alkoholu może występować w dwóch różnych postaciach: w jeździe w stanie po spożyciu alkoholu oraz jeździe w stanie nietrzeźwości. Są to dwa odrębne czyny zabronione, a przy tym w różnym stopniu penalizowane przez prawodawcę. Stan po spożyciu alkoholu to stan, w którym zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosi między 0,2 a 0,5 promila. Za jazdę w tym stanie grozi kara grzywny (od 50 zł do zł) lub aresztu do 30 dni, zakaz prowadzenia pojazdów od 6 miesięcy do 3 lat oraz 10 punktów karnych. Tymczasem stan nietrzeźwości to stan, w którym zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosi ponad 0,5 promila. Za jazdę w stanie nietrzeźwości grozi kara grzywny, ograniczenie wolności lub kara pozbawienia wolności, zakaz prowadzenia pojazdów od 1 roku do 15 lat, kara pieniężna od zł do zł oraz 10 punktów karnych.
Może ja nie potrafię tego jasno przedstawić ale chodzi nie o przewinienie dorosłego czyli tak jak napisałeś np. pozostawienie bez opieki, dopuszczenie do kierowania itp. ale o sytuacje kiedy dorosły dostaje mandat za dziecko które go dostać jeszcze nie może i w opisie czynu widnieje np. "dopuścił do niszczenia płotków faszynowych
W jednym z naszych ostatnich tekstów wspominaliśmy o sytuacji wezwania na przesłuchanie w charakterze świadka. Teraz skupimy się natomiast na podejrzanym, którego prawa i obowiązki wyglądają odmiennie. Przesłuchanie podejrzanego – jak wygląda? Jak wygląda przesłuchanie podejrzanego? Na początku policjant lub prokurator odczytuje treść zarzutu. Jest to opis konkretnego przestępstwa, jakiego miała się dopuścić ta osoba. Po przedstawieniu zarzutu staje się ona podejrzanym. Nabywa tym samym prawa i obowiązki przysługujące podejrzanemu – funkcjonariusze udzielają pisemnych i ustnych pouczeń w tym zakresie. Następnie pada pytanie, czy przesłuchiwany przyznaje się do popełnienia przestępstwa. Dalej przedmiotem wyjaśnień są okoliczności zdarzenia. Prawa podejrzanego podczas przesłuchania Najważniejszym prawem, jakie przysługuje podejrzanemu podczas przesłuchania, jest prawo do odmowy składania wyjaśnień lub odpowiedzi na pytanie bez podania przyczyny. Jest to tzw. prawo do milczenia (art. 175 § 1 Oznacza to, że podejrzany, odmawiając składania wyjaśnień, nie może ponieść żadnych negatywnych konsekwencji z tego powodu. Wynika to z naczelnej zasady postępowania, zgodnie z którą podejrzany i oskarżony nie mają obowiązku ani dowodzenia swojej niewinności, ani obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść (74 § 1 To policja i prokuratura mają znaleźć dowody na jego winę, na nich więc spoczywa ciężar dowodowy. Bez wystarczającego materiału dowodowego nie będzie możliwe skierowanie aktu oskarżenia do sądu. Domniemywa się, że podejrzany (oskarżony) jest niewinny, dopóki jego wina nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu (art. 5 § 1 Co ciekawe, podejrzany ma możliwość składania fałszywych wyjaśnień i nie poniesie odpowiedzialności za przedstawianie nieprawdziwej wersji zdarzenia. Prawa podejrzanego podczas przesłuchania są więc znacznie szersze niż prawa świadka, który, poza kilkoma jasno określonymi przez prawo sytuacjami, ma obowiązek składania zeznań (art. 177 § 1 Ponadto musi odpowiadać na pytania zgodnie z prawdą, gdyż składanie fałszywych zeznań jest karalne (art. 233 § 1 Przesłuchanie podejrzanego – na co uważać? Proces przesłuchania podejrzanego może wiązać się z próbą obejścia procedury przez policję lub prokuraturę. Przykładowo: zebrano materiał dowodowy w sprawie kradzieży samochodu. Wynika z niego, że na 99% przestępstwo popełnił Marek. W takim przypadku powinno się od razu postawić mu zarzut i przesłuchać w charakterze podejrzanego (art. 313 § 1 W takim przypadku Marek mógłby po prostu odmówić składania wyjaśnień. Policjanci wpadają więc na pomysł, aby najpierw przesłuchać Marka w charakterze świadka. Wówczas będzie na nim spoczywał obowiązek składania zeznań, a także odpowiadania na pytania zgodnie z prawdą. Istnieje więc prawdopodobieństwo, że Marek, będąc pod presją, przyzna się do popełnienia przestępstwa. Należy mieć świadomość, że takie obchodzenie przepisów przez funkcjonariuszy jest niedozwolone. Zeznanie złożone przez Marka jako świadka nie będzie miało mocy dowodowej, gdy ten stanie się podejrzanym. Ponadto w literaturze prawniczej wskazuje się, że nie powinien on odpowiadać za składanie fałszywych zeznań z art. 233 §1a Wezwanie na przesłuchanie w charakterze podejrzanego – co robić? Bardzo często dostajemy telefony z pytaniami: „Mój syn jest wezwany na podejrzanego! Mój mąż jest wezwany na podejrzanego! Co robić?”. Rozumiemy, że taka sytuacja jest niezwykle stresująca – najważniejsze jest jednak to, aby zachować spokój. Samo wezwanie na przesłuchanie w charakterze podejrzanego nie oznacza jeszcze przecież wyroku. Warto jednak zabezpieczyć się przed sytuacją, w której postępowanie może przebiegać w sposób niezgodny z procedurami lub działający na szkodę podejrzanego. Osoba obawiająca się, że ona lub osoba jej bliska może zostać pociągnięta do odpowiedzialności karnej, powinna zapewnić sobie pomoc profesjonalnego adwokata. Jego zadaniem będzie dbanie o to, aby organy postępowania karnego działały zgodnie z procedurą. Jeśli znalazłeś się w takiej sytuacji, nie wpadaj w panikę – skontaktuj się z naszą kancelarią, a natychmiast udzielimy Ci profesjonalnej pomocy.
RE: Nieletni złapany na piciu alkoholu w miejscu publicznym Nieletni powiedział, że złoży się na mandaty z ukaranymi na to funkcjonariusz odpowiedział "ja myśle" dodał jeszcze "Już w lipcu (miesiąc kiedy nieletni będzie miał już 17 lat) jak się spotkamy dam Ci najwyższą karę 500 zł .
Postępowanie w sprawach nieletnich może dotyczyć demoralizacji lub popełnienia czynu zabronionego. W drugim przypadku prowadzone jest postępowanie karne wobec nieletnich przy czym zastosowanie kary więzienia i sądzenia jak osoby dorosłej nie dotyczy każdego nieletniego, a zakres odpowiedzialności karnej również różni się od tego w przypadku osób dorosłych. Warto zatem poznać podstawowe fakty i mity dotyczące odpowiedzialności karnej nieletnich. Nieletni może otrzymać karę dożywotniego więzienia – mit Za najcięższe przestępstwa wymienione w kodeksie karnym nieletni może ponieść odpowiedzialność karną. Niemniej jednak nawet w przypadku zabójstwa czy pobicia ze skutkiem śmiertelnym sąd nie może go skazać na dożywotnie więzienie. Górna granica kary wynosi dwie trzecie maksymalnego wyroku, przewidzianego za dane przestępstwo, przy czym nie jest tu brane pod uwagę dożywotnie pozbawienie wolności. 17 latek odpowiada jak osoba dorosła – fakt Mimo, że 17-latek nie jest jeszcze osobą, która posiada pełnię praw publicznych, to jednak według Kodeksu Karnego za czyn zabroniony może być sądzony jak osoba dorosła i za taką jest uważany w świetle przepisów. Oczywiście w wyjątkowych sytuacjach, kiedy zachodzą odpowiednie przesłanki, sąd może uznać, że wobec 17-latka powinny być zastosowane środki przewidziane w postępowaniu w sprawach nieletnich. Jednak nie dotyczy to przestępstw, a określonych w kodeksie karnym występków. Jeżeli stopień rozwoju psychospołecznego sprawcy sąd uzna za nie wystarczający, to może skierować go do ośrodka leczniczego bądź poprawczego. 15-latek za gwałt zbiorowy może odpowiadać jak dorosły – fakt Nastolatki, które są zdemoralizowane często podchodzą do swoich występków, a także przestępstw w ten sposób, że nic im za to nie grozi. Jednak nie jest to prawdą w drugim przypadku, jeśli osoba nieletnia, popełniła czyn zabroniony z listy znajdującej się w art. 10 KK. Jednym z nich jest gwałt zbiorowy. Jeśli zatem nastolatkowie pod wpływem swoich rówieśników wezmą udział w takim haniebnym czynie grozi im za to 2/3 kary przewidzianej w kodeksie karnym za gwałt, która wynosi od 3 do 12 lat pozbawienia wolności, zatem nieletni otrzymają karę nie mniejszą niż 2 lata więzienia, a mogą zostać skazani nawet na 8 lat pozbawienia wolności, a jeśli w wyniku gwałtu ze szczególnym okrucieństwem osoba pokrzywdzona zmarła wyrok może wzrosnąć nawet 15 lat pozbawienia wolności. Takie sprawy karne nieletnich są niezwykle trudne. Oczywiście nieletniemu przysługuje w takim przypadku obrońca z urzędu, zgodnie z zasadą domniemania niewinności. W szczególnych przypadkach, np. stwierdzonego upośledzenia u nieletniego sąd może uznać, że nie był on w pełni świadomy popełnienia czynu zabronionego i zastosować wobec niego środki wychowawcze. 13-latek za zbrodnię może otrzymać karę pozbawienia wolności – mit W przypadku osób, które są nieletnie i nie ukończyły jeszcze 15-roku życia toczy się postępowanie w sprawach nieletnich w sądzie rodzinnym, niezależnie od popełnionego czynu. Za najcięższe przestępstwa grozi im zakład resocjalizacyjny zamknięty, jednak kara więzienia nie może być wobec nich zastosowana. Uznaje się, że każdy czyn popełniony przez osobę poniżej 15 roku życia nosi znamiona demoralizacji i za taki w świetle prawa jest uznawany, a nie za zbrodnię. Sprawy karne nieletnich zasadniczo mogą dotyczyć 10 kategorii przestępstw – fakt Nieletni, czyli osoby, które nie ukończyły jeszcze 17 roku życia, mogą być pociągnięci do odpowiedzialności karnej w sytuacji popełnienia jednego z czynów zabronionych wymienionych w Kodeksie Karnym. Należą do nich rozbój, wzięcie zakładników, zgwałcenie zbiorowe lub kazirodcze, umyślne spowodowanie katastrofy w komunikacji, porwanie samolotu lub statku, katastrofa w ruchu lądowym, umyślne sprowadzenie zdarzenia powszechnie niebezpiecznego, umyślne spowodowanie ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, zabójstwo, a także zamach na Prezydenta RP. Trzeba powiedzieć, że w szczególnych przypadkach Sąd może uznać, że mimo popełnienia zbrodni nieletni nie był w chwili jej popełniania całkowicie świadomy swoich czynów i uznać niewystarczający stopień rozwoju sprawcy. W takim przypadku zostaną wobec niego zastosowane środki wychowawcze przewidziane w postępowaniu w sprawie nieletnich. Postępowanie karne wobec nieletnich jest zatem objęte szczegółową jurysdykcją. Warto poznać te przepisy i wiedzieć, że nawet będąc nieletnim nie jest się bezkarnym. Materiał opracowany na podstawie informacji znalezionych na stronie
18-letni Paweł W. stanął przed sądem za zabójstwo. Przewrócił bezdomnego na ziemię, bo ten zaczepił go i zapytał, czy da mu na chleb. Brutalnie bił go i kopał po całym ciele.
Sprawy nieletnich / Jakie mam prawa przed sądem dla nieletnich? Bez względu na to czy jesteś rodzicem dziecka, które ma sprawę przed sądem dla nieletnich, czy też jesteś nieletnim i toczy się wobec Ciebie postępowania, warto wiedzieć jakie prawa przysługują Ci jako stronie postępowania. Jako rodzic jesteś stroną postępowania (art. 30 upn). Zgodnie z art. 30 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, stronami postępowania są: nieletni; rodzice lub opiekun nieletniego; prokurator. Ustawa przyznaje rodzicom i opiekunowi nieletniego status strony, niezależnej od dziecka. Tym samym mogą oni działać we własnym imieniu jako samodzielny podmiot postępowania. Jednak jeżeli dziecko nie ukończyło nie ukończył 13 lat, nadal spełniają oni rolę przedstawicieli procesowych. Pamiętaj! Tobie oraz Twojemu dziecku jako stronom postępowania przysługuje wiele uprawnień, z których możecie i powinniście korzystać! Nieletni po ukończeniu 13 roku życia ma prawo samodzielnie działać w postępowaniu. Nieletni od 13. roku życia ma pełną zdolność do czynności procesowych (art. 573 kpc), tym samym może samodzielnie w toku postępowania dokonywać wszelkich czynności procesowych, a sąd ma obowiązek doręczać mu się orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia i odpisy pism. Uwaga! Dziecko po ukończeniu 13 roku życia jest samodzielną stroną postępowania i powinny mu być doręczane orzeczenia, zarządzenia, zawiadomienia i odpisy pism niezależnie od doręczeń dokonywanych rodzicom. Nieletni ma prawo korzystać z pomocy obrońcy. W postępowaniu wyjaśniającym oraz postępowaniu opiekuńczo-wychowawczym nieletni może mieć obrońcę (art. 36 par. 1 oraz art. 44 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich) - jest to jego uprawnienie i chociaż często warto, to nie ma obowiązku z niego korzystać. W sytuacji gdy interesy nieletniego są sprzeczne z interesami jego rodziców lub opiekuna, został umieszczony w schronisku dla nieletnich, albo w postępowaniu poprawczym udział obrońcy jest obowiązkowy i bez jego udziału sprawa w ogóle nie może się toczyć (tzw. obrona obligatoryjna). Masz prawo zaskarżyć postanowienia naruszające Twoje prawa! (art. 38 upn) Powyższe uprawnienie wynika z art. 38 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Masz prawo zapoznać się z aktami postępowania. Zgodnie z art. 36 par. 2 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich jako strona postępowania masz prawo przeglądać akta sprawy i robić z nich odpisy, każdorazowo musisz jednak uzyskać na to zgodę sędziego rodzinnego. Odmowa wglądu do akt sprawy następuje w formie zarządzenia, na które służy zażalenie do sądu rodzinnego. Możesz i powinieneś składać wnioski dowodowe (!). Nieletni powinien być przesłuchiwany w obecności rodziców, opiekuna albo obrońcy. Jeżeli zapewnienie ich obecności byłoby w danym wypadku niemożliwe, należy wezwać nauczyciela, przedstawiciela powiatowego centrum pomocy rodzinie lub przedstawiciela organizacji społecznej, do której zadań statutowych należy oddziaływanie wychowawcze na nieletnich lub wspomaganie procesu ich resocjalizacji(art. 39 upn). Sąd ma obowiązek zawiadomić Cię o terminie rozprawy. Wynika to z art. 51 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Jednak Twoje niestawiennictwo nie tamuje rozpoznania sprawy, pod warunkiem, że było dokonane prawidłowo. Rozprawa powinna odbywać się z wyłączeniem jawności. Zgodnie z art. 53 Ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich jawność rozprawy może być uzasadniona jedynie względami wychowawczymi. Nieletni może robić uwagi i składać wyjaśnienia co do każdego dowodu przeprowadzanego w jego obecności oraz zadawać pytania, osobom przesłuchiwanym na rozprawie.
Jak wynika z Ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny, nieletni to osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17 lat (wniosek ten można wyciągnąć na podstawie artykułu 10. wspomnianej ustawy), bez względu na to, czy jest pełnoletnia, czy nie. Pełnoletność bowiem można uzyskać na dwa sposoby: poprzez
zapytał(a) o 02:33 W jakim wieku odpowiada się jako osoba dorosła przed sądem? Witam, otóż dręczy mnie jedna sprawa. Kolega mi mówi, że przed sądem w wieku 16 lat odpowiada się jako osoba dorosła..Czy 16 latek może iść do więzienia? Odpowiedzi to zależy teoretycznie nie , ale w praktyce to różnie bywa , były przypadki , że 16 latek był sądzony jako osoba dorosła. nie a co zrobiles ? kare dostanie rodzic a co żeś zrobił? Yoruichi odpowiedział(a) o 02:34 Sznycel. odpowiedział(a) o 02:35 odpowiada się od 18 lat, a do więzienia od 21 lat ;) vka1 odpowiedział(a) o 02:35 Odpowiada sie jako osoba dorosla ale do wiezienia i tak nie pujdziesz. Wlasnie po to istnieja takie zaklady jak poprawczak odsiaduje sie tam kare do uzyskania pelnoletnosci. Sam motyw zalezy od tego ze jako osoba nie odpowiadajaca calkiem za siebie masz jakies "ulgi" sądowe nie jestem pewien co do wieku 16 lat ale chodzi o to ze mozesz otrzymac wyrok dokladnie taki jak osoba dorosla czyli bioraca za siebie calkowicie odpowiedzialnosc. zależy od tego co zrobiłeś np. zabójstwo to idziesz już do więzienia jak masz 16 /17 lat ;< Uważasz, że ktoś się myli? lub
Poniżej tego wieku za dziecko odpowiada dorosły, a pomiędzy 17. a 18. rokiem stosowane są nieco odmienne środki. W przypadku najcięższych wykroczeń (np. zabójstwo, okaleczenie, szczególne okrucieństwo podczas kradzieży) osoba nieletnia może być sądzona jak dorosła. W innych przypadkach stosowane są specjalne środki.
W Polsce nasz majątek możemy przekazać dziecku bez względu na wiek. Spadkobiercą może zostać nawet dziecko poczęte, chociaż w tym przypadku musi się ono urodzić żywe. Jednak już nieistotne jest, czy noworodek będzie miał zdolność do jednak niepełnoletni może swobodnie dysponować odziedziczonym majątkiem? Okazuje się, że nie. Jeśli spadkobiercą jest osoba małoletnia, która nie ukończyła 18 lat, zarząd nad majątkiem zapisanym w testamencie sprawują jego rodzice lub opiekun pod nadzorem sądu opiekuńczego. Taki stan trwa do osiągnięcia przez dziecko najlepiej przekazać dziecku spadek?Okazuje się, że spadek możemy przekazać małoletniej osobie w dwojaki sposób:- zapisać części lub całości majątku w testamencie,- sporządzić w testamencie zapis – zwykły lub windykacyjny.– Nadal często zdarza się, że np. dziadkowie chcąc przekazać coś wnukom robią to za pośrednictwem darowizny – mówi Leszek Nowakowski, adwokat specjalizujący się w prawie spadkowym. – Trzeba jednak pamiętać, że darowizna jest potem brana pod uwagę przy obliczaniu zachowku. Jeśli chcemy przekazać małoletniemu np. nieruchomość, to sporządźmy testament z zapisem zwykłym. Majątek przekazany w ten sposób nie jest brany pod uwagę przy obliczaniu zachowku. Przed zapisem najlepiej skonsultować się z prawnikiem, który doradzi najkorzystniejsze jest z innymi składnikami majątku, np. biżuterią, przedmiotami pamiątkowymi. Jak zapisać dziecku złoty łańcuszek, zegarek, albo obraz? Można to zrobić tylko za pomocą testamentu. Sporządzony testament powinien zawierać zapis (zwykły lub windykacyjny), czyli wskazanie wprost, że określone przedmioty ma odziedziczyć część majątku należy się dzieciom?Zgodnie z polskim prawem spadek można odziedziczyć albo na podstawie testamentu, albo na podstawie ustawy. W tym drugim przypadku dziedziczenie odbywa się według kolejności, którą ustalają przepisy kodeksu cywilnego. Według nich najbliższymi krewnymi powołanymi do spadku są w pierwszej kolejności dzieci i małżonek spadkodawcy. Należy przy tym wiedzieć, że dzieci i współmałżonek dziedziczą nasz majątek w częściach równych. Jeśli np. żona pozostawiła męża i dwoje dzieci, to wszyscy otrzymają po niej po jednej trzeciej spadku (jednak – np. w przypadku większej ilości dzieci – musimy pamiętać, że część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku).Dla prawa spadkowego nie ma znaczenia, czy dziecko spadkodawcy pochodzi z jego obecnego czy wcześniejszego związku. Wszystkie dzieci dziedziczą na się, że dorosły chce, by to dziecko odziedziczyło spadek zamiast niego i sam odrzuca prawo do spadku. Osobę, która odrzuca spadek, przepisy traktują tak, jakby nie dożyła otwarcia pan Adam odziedziczył dom po swoim ojcu, jest jego jedynym spadkobiercą. Chce, by majątek po dziadku odziedziczyły jego dzieci – 17-latka i 16-latek. Testament nie został sporządzony. Jeśli odrzuci prawo do spadku, dzieci zostaną spadkobiercami, odziedziczą po połowie nieruchomości, samochód i inne składniki pozostawionego niepełnoletni może odziedziczyć długi?Trzeba pamiętać, że dziedziczyć można nie tylko majątek, ale też długi. Na szczęście prawo chroni spadkobierców przed odpowiedzialnością za zobowiązania zmarłego. Przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza oznacza, że dziecko odpowiada za długi spadkowe wyłącznie do wartości odziedziczonego majątku i nie musi się martwić o dług przewyższający wartość z prawem spadkobierca przyjmuje spadek z całym dobrodziejstwem inwentarza, jeżeli przez sześć miesięcy od informacji o prawie dziecka do dziedziczenia, jego przedstawiciel ustawowy nie złoży oświadczenia o odrzuceniu spadku. Ponieważ odrzucenie spadku oraz jego przyjęcie są czynnościami przekraczającymi zakres zwykłego zarządu mieniem małoletniego, na złożenie oświadczenia zarówno rodzic, jak i inny przedstawiciel dziecka muszą uzyskać zgodę sądu opiekuńczego. Sąd może uznać, że dla dziecka korzystniejsze będzie przyjęcie spadku, i wówczas w imieniu małoletniego może się nie zgodzić na odrzucenie przed sądami opiekuńczymi o wydanie zgody na czynności związane z odrzuceniem spadku trwają czasami dłużej niż pół roku. Ale uwaga! Sąd Najwyższy postanowił, że termin na złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku w imieniu małoletniego dziecka nie może upłynąć wcześniej, nim zakończy się postępowanie przed sądem opiekuńczym o wydanie zgody o odrzucenie 15-latek został spadkobiercą swojego ojca, przedsiębiorcy. Mężczyzna sporządził przed śmiercią testament. Okazało się, że choć firma dobrze prosperowała, to mężczyzna był bardzo zadłużony, zaciągnął kilka dużych kredytów konsumpcyjnych. Na kredyt był kupiony też dom, w którym mieszkał. Wtedy najkorzystniejszym wyjściem okazuje się odrzucenie spadku. Inaczej banki zaczęłyby wzywać 15-latka do spłaty długów ma prawo zarządzać dziedzictwem małoletniego?Gdy spadkobiercą zostaje osoba małoletnia, zarząd nad odziedziczonym przez nią majątkiem sprawują jej rodzice lub opiekunowie pod nadzorem sądu opiekuńczego. Spadkodawca może jednak zastrzec w testamencie, że majątek objęty spadkiem nie będzie zarządzany przez Pan Mariusz z Katowic napisał testament i postanowił przekazać cały swój majątek ukochanemu wnukowi, który ma cztery lata. Mężczyzna nie ma zaufania do syna i synowej, obawia się, że rodzice wnuka roztrwonią majątek. Postanowił więc zabezpieczyć chłopca i w testamencie zarządcą spadku ustanowił swojego młodszego syna. Gdyby tego nie zrobił, w razie jego śmierci sąd opiekuńczy wyznaczyłby spadku małoletniego może być członek rodziny, np. dziadek, wujek, ciocia. Kurator, podobnie jak zarządca, podlega nadzorowi sądu opiekuńczego. Sąd może go zwolnić z wykonywanych obowiązków na jego wniosek, a także w przypadku, gdy dopuszcza się czynów lub zaniedbań, które naruszają dobro dziecka i jego kurator może zrobić z majątkiem dziecka?Zarząd zwykły sprawowany przez rodziców, zarządcę lub kuratora to bieżące czynności, które służą utrzymaniu majątku dziecka w stanie niepogorszonym. Zarząd nie obejmuje zarobku dziecka, a także przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie precyzuje szczegółów, jakie są granice zarządu zwykłego, a w razie jakichkolwiek wątpliwości decyduje o tym sąd. Na przykład zarządzanie odziedziczonym majątkiem przez rodziców czy ustanowionego kuratora wymaga uzyskania zgody wydanej przez sąd, jeśli np. rodzic lub opiekun chcą dokonać jego Pani Katarzyna z Bielska-Białej postanowiła kupić wart kilkadziesiąt tysięcy złotych samochód od koleżanki, której zmarł mąż. Mężczyzna nie zostawił testamentu, spadkobierczyniami zostały jego żona i 12-letnia córka. W takiej sytuacji potrzebna jest zgoda udzielona przez sąd na dokonanie czynności przekraczającej zwykły zarząd lub zgoda na dokonanie czynności przez ustanowionego kuratora. Sprzedaż samochodu bez uzyskania zgody sądu byłaby po prostu o zgodę składa się do sądu rejonowego. Dziecko nie jest uczestnikiem postępowania. Jednak sąd obowiązany jest do wysłuchania małoletniego, jeżeli jego stopień dojrzałości na to pozwala, oraz do uwzględnienia, w miarę możliwości, jego się dzieje gdy spadkobierca skończy 18 lat?Gdy dziecko osiąga pełnoletność, rodzice przekazują mu lub jego przedstawicielowi ustawowemu majątek, którym do tej pory zarządzali. Spadkobierca lub jego przedstawiciel ustawowy mogą żądać rachunku ze sprawowanego zarządu. Takie żądanie musi być zgłoszone przed upływem roku od momentu ustania zarządu.
. 470 262 404 301 56 233 395 404
kiedy nieletni odpowiada jak dorosły